Wystawy

Ppor. Eugeniusz Lokajski „Brok” urodził się 14 grudnia 1908 roku w Warszawie. Kiedy miał 16 lat, wstąpił do klubu sportowego „Warszawianka”, gdzie trenował m.in. bieganie, pływanie i piłkę nożną. Odniósł wiele sukcesów sportowych, m.in. mistrzostwo Polski w rzucie oszczepem (1934), wicemistrzostwo świata w pięcioboju w Budapeszcie (1935), rekord Polski w rzucie oszczepem – niepokonany przez 17 lat (1936), udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie (1936), wygrana w rzucie oszczepem podczas trójmeczu lekkoatletycznego Grecja – Polska – Czechosłowacja w Atenach (1937).
We wrześniu 1939 był dowódcą plutonu w 35 Pułku Piechoty w rejonie Brześcia. Wzięty do niewoli, w październiku 1939 przedostał się do Warszawy. Przez pierwsze lata okupacji ukrywał się, pracując jako robotnik w Paprotni pod Warszawą. Później zorganizował pracownię fotograficzną przy ulicy Berezyńskiej na Saskiej Kępie
i utrzymywał się głównie z fotografii teatralnej. W 1942 otworzył zakład fotograficzny.
W Powstaniu był oficerem łącznikowym kompanii „Koszta”, a od 30 sierpnia jej dowódcą. Został uprawniony „do noszenia i używania aparatu fotograficznego i filmowego”.
Lokajski robił zdjęcia głównie w Śródmieściu i wywoływał je w mieszkaniu swojej siostry Zofii Domańskiej, która przechowała negatywy. 25 września, wobec zbliżającej się kapitulacji powstania, został oddelegowany do Komendy Głównej AK, w celu wykonania zdjęć do fałszywych dokumentów, które miały umożliwić powstańcom opuszczenie miasta z ludnością cywilną. Tego dnia zginął pod gruzami zbombardowanej kamienicy przy ulicy Marszałkowskiej 129, gdzie znajdował się sklep fotograficzny.

Rozpoczął studia w latach 1978-1983 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Krakowie pod kierunkiem profesorów: Jacka Sienickiego, Tadeusza Brzozowskiego i Jerzego Nowosielskiego. Otrzymał dyplom z wyróżnieniem w 1983 roku,
w pracowni profesora Jacka Sienickiego. W latach od 1984 do 1990 był asystentem na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych
w Warszawie. Otrzymał stypendia Ministerstwa Kultury i Sztuki
w latach 1984 -1985 i 1990. W 1990 współpracował z agentem Victorem Snyderem w Filadelfii USA. W okresie 1991 – 1993 pracował w przedstawicielstwie Walt Disney Company w Polsce (EIS-POL Ltd). W latach  1999 – 2010 był grafikiem w korporacjach: Bong Polska, Paxar Polska i Avery Dennison R.I.S. Polska. Jednocześnie przez cały okres od ukończenia studiów do chwili obecnej uprawia sztukę. Tworzy malarstwo, rysunek, grafikę cyfrową, a także zajmuje się pracą dydaktyczną.

 W 2004 roku Grand Prix na XX Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

2017 –  Dyplom Ministra Kultury Mołdawii na Biennale Malarstwa
w Kiszyniowie.

Karaluchy Pod Poduchy

Urodzona w Warszawie. Studentka III roku Wydziału Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni malarstwa Stanisława Baja i Aleksandra Ryszki oraz w pracowni rysunku Tomasza Milanowskiego i Katarzyny Dyjewskiej.

WYSTAWY: - Pracownia 56 ASP/JATKI, 2019
- Galeria Debiut, Blisko Daleko, Gdynia, 2019
- Kaplica, Krakowskie Przedmieście, Warszawa, 2018
- Biblioteka Publiczna im. St. Staszica, Warszawa, 2018
- Galeria Tybetańska, Warszawa, 2015 
- Artbistro, Warszawa, 2014
- Dom Kultury Imielin, Warszawa, 2013 
- Służewiecki Dom Kultury, Warszawa, 2013

Życie Religijne Żyda Niemalowanego

Około siedemdziesięciu prac, drzeworytów sztorcowych z drugiej połowy XIX w. ozdobiło ściany i filary na dwóch poziomach Biblioteki Bielany przy ul. Romaszewskiego 19. Jest to kolejna ekspozycja realizowana przez Fundację Żyd Niemalowany przedstawiająca wizerunki i opisy z życia społeczności żydowskiej na terenach polskich. Obecna wystawa obejmuje ryciny zamieszczane w ówczesnej prasie ilustrowanej i ukazujące życie religijne Żydów. Niesamowita technika drzeworytu sztorcowego była niezwykłym odkryciem i sposobem na ozdabianie stron czasopism i książek. Każda z rycin stworzonych rylcem na deskach z bukszpanu, który umożliwiał precyzyjne formowanie cieni, półtonów i światła, kryje w sobie ciekawe historie. Warto je poznać... Wystawa jest czynna w godzinach pracy Biblioteki, do końca lutego 2020.